In 1922 werd het orgel te koop aangeboden. De achterliggende redenen zijn niet bekend. Wellicht ervaarde men de stijl waarin het orgel was gebouwd als verouderd, of vond men de mogelijkheden te beperkt.

Hoe dan ook, het orgel werd aangekocht door de Christelijke Gereformeerde Kerk van Leiden. De Leidse orgelbouwers vader en zoon Bik reisden op 15 mei 1922 af naar Bocholt om het orgel te demonteren. Op 15 juni arriveerde het orgel in Leiden en werd op 25 september officieel in gebruik genomen in het kerkgebouw aan de Steenschuur. In december van dat jaar plaatste P.C. Bik een elektrische windmotor.

In de jaren 30 van de vorige eeuw begon het orgel slijtage te vertonen. In 1940 volgde een restauratie. De betrokken orgelbouwer was de klus echter niet machtig: Het karwei werd afgemaakt door orgelbouwer Van Leeuwen uit Leiderdorp.

Twintig jaar later vroeg het orgel opnieuw om onderhoud. In 1963 werd het orgel daarom herbouwd door de orgelbouwers Fonteyn en Gaal. Er kwamen  nieuwe membraanladen en een nieuwe speeltafel. De tractuur  werd elektro-pneumatisch. Het registerbestand bleef voor een groot deel gehandhaafd. Er werd geprobeerd om de klank aan te passen aan de heersende neobarokke mode. De adviseur bij de werkzaamheden was C. Hanegraaff.